Pracodawca jest obowiązany do przekazywania radzie pracowników informacji o działalności i sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa oraz przewidywanych zmianach w tym zakresie, a także o wszelkich działaniach, które mogą doprowadzić do istotnych zmian w organizacji pracy lub zatrudnieniu planowane zwolnienia, zmiany w pracy organizacja, polityka zatrudnienia.
Inne kwestie, które wymagają konsultacji lub zgody rady, mogą być uzgodnione ze związkami zawodowymi lub innymi przedstawicielami pracowników. Uprawnienia rad zakładowych pokrywają się z uprawnieniami związków zawodowych, ale nawet wtedy pracodawca zatrudniający co najmniej 50 pracowników jest zobowiązany do powołania rady pracowników. W firmach, w których funkcjonuje zarówno rada zakładowa, jak i związek zawodowy, rola rady zakładowej jest często marginalna. Właściciele firmy zatrudniającej mogą dowolnie zadecydować, że osoba powołana przez pracowników będzie członkiem zarządu lub rady nadzorczej spółki. Takie sytuacje nie są powszechne w sektorze prywatnym. Dodatkowo polskie prawo wyraźnie zabrania wszelkiej dyskryminacji w zatrudnieniu. Polska wdrożyła dwie dyrektywy antydyskryminacyjne dyrektywę o równości rasowej i równości zatrudnienia. Ogólne przepisy antydyskryminacyjne zawarte są w przepisach
Kodeksu pracy oraz w ustawie o przeciwdziałaniu dyskryminacji, która chroni przed dyskryminacją inną niż wynikająca ze stosunku pracy.
Zabrania się dyskryminacji ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, przekonania polityczne, religię, narodowość, rasę, przynależność do związków zawodowych, czy też orientację seksualną. Pracownicy muszą być traktowani przez pracodawcę jednakowo w nawiązywaniu i rozwiązywaniu stosunków pracy, awansach, warunkach zatrudnienia, czy też dostępie do szkoleń w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Oznacza to że pracownicy muszą być tratowaniu równo i nie wolno faworyzować innych pracowników. Jeżeli jednak pracownicy poczuliby się w jakiś sposób dyskryminowaniu pomóc może im adwokat wrocław.
